Неколку цитати од текстот на Ивица Дачиќ во врска со храбар исчекор, по цена на саможртва, за доброто на народот и државата. Вистински патриотизам од еден србин?
Извор
Да се вратиме кај нас. После храбриот исчекор на Глигоров и Црвенковски во врска со Former Yugoslav Republic of Macedonia, добивме можност да бидеме самостојна држава. Во тие матни и пресудни времиња, да не беше тоа, од Велес надоле ќе бевме во Грција, од Велес нагоре во Србија. Не и ни битно како ќе беше договорено во наше име. Ќе немавме никаква држава.
Тоа беше предуслов и можност за партиципирање во сите светски организации, а тоа претпоставува и можност да бидеме прашани за нас и нашата судбина.
Сега, сеуште се квачиме. На добар пат сме да ја загубиме и ФИРОМ, со внатрешна поделба. (Да нема забуна, името на нашата држава сеуште е Република Македонија)
Ќе се појави ли политичар со моќ и мадиња да не помести напред?
На Груевски не сметајте. Он ќе биде скришен, „позади народот„
За народот, демократијата, водачот, топло го препорачувам Славој Жижек:
Едноставната храброст на одлуката (1)
Едноставната храброст на одлуката (2)
Цитат:
|
„Секое зло кое сами на себе беспоштедно си го нанесувавме, не сакајќи и не обидувајќи се притоа барем малкуза себе нешто да направиме, го правдавме со виши цели, небо, светци, нација“, потенцира српскиот премиер. |
Цитат:
|
„Биолошкото изумирање на Србија, девастирањето на нејзината инфраструктура, уништувањето на економијата, културата, науката, здравството, образованието…сето тоа беше оправдано со големата национална задача, барање квадратура во балканските кругови. Тоа мораше да запре“, истакнува претседателот на српската Влада. |
Цитат:
|
„И целата суштина на бриселската спогодба е во тоа. Да го означиме почетокот на крајот и крајот на почетокот и да најдеме начин, и начини, да го направиме она поради што сме избрани. А избрани сме за Србија да биде земја во која има работа, патишта, училишта, болници, книги, театри, лекови, задоволни и остварени луѓе“, потенцира Дачиќ. |
Да се вратиме кај нас. После храбриот исчекор на Глигоров и Црвенковски во врска со Former Yugoslav Republic of Macedonia, добивме можност да бидеме самостојна држава. Во тие матни и пресудни времиња, да не беше тоа, од Велес надоле ќе бевме во Грција, од Велес нагоре во Србија. Не и ни битно како ќе беше договорено во наше име. Ќе немавме никаква држава.
Тоа беше предуслов и можност за партиципирање во сите светски организации, а тоа претпоставува и можност да бидеме прашани за нас и нашата судбина.
Сега, сеуште се квачиме. На добар пат сме да ја загубиме и ФИРОМ, со внатрешна поделба. (Да нема забуна, името на нашата држава сеуште е Република Македонија)
Ќе се појави ли политичар со моќ и мадиња да не помести напред?
На Груевски не сметајте. Он ќе биде скришен, „позади народот„
За народот, демократијата, водачот, топло го препорачувам Славој Жижек:
Едноставната храброст на одлуката (1)
Едноставната храброст на одлуката (2)